حرکت در مسیر عزّت نفس

    بیشتر اوقات حرکت در مسیر خواست عموم نادرست است. در واقع نظر اکثریّت همیشه شرط درستی یک موضوع نیست. گاه مجبوری در خلوت خودت پیش بروی. در همان چارچوب‌های خودت گوشۀ دیوار بنشینی و حداقل برای آنچه می‌دانی درست‌تر است رویاپردازی کنی. هرچند این تنهایی همچون یک باج ندادن به پادشاهی قدرتمند ممکن است موجب سختی‌ها و تنگی‌های بسیاری در زندگی شود ولکن غروری به ارتفاع حقیقت از پشت دیوار ذهنت، قدرت‌های ظاهر را بسیار حقیرتر از آن می‌داند که بخواهد در مقابلشان سر خم کند. به گمانم چاپلوسی، نان به نرخ روز خوردن و منفعت‌طلبی از بزرگ‌ترین آفت‌هایی بوده که همواره مانع پیشرفت در این جغرافیا شده است و بزرگان هرچند همیشه در اعتقاد این موارد را تقبیح کرده‌اند امّا در عمل پیشروی در این مسیر کثیف همواره توأم با امتیازاتی بوده که دیگران را هم ترغیب به پیمودن این مسیر کرده است چرا که در مقایسه با بیشتر اقشاری که در فشار اقتصادی به سر می‌برند، مسیر چاپلوسی و منفعت‌طلبی در عین عدم صداقت قلبی آسان‌ترین راه برای تأمین حداقل‌های زندگی و حتّی بیشتر از آن است. از این روست که ناخالصی قشر حاکم بسیار شده و اغلب ظلم‌ها نیز توسّط همین قشر منفعت‌طلب که ارکان دولتی را تصاحب کرده‌اند بر سایر مردم تحمیل شده است.