باید آن لحظات طلایی را ساخت که بنشینیم و به ورای مرزهایی که درگیرش هستیم اندیشه کنیم. افکاری هست که در جامعه نمیتوان بیان کرد چرا که قوانین اجتماعی جلوی شما را خواهند گرفت و شاید محکوم شوید با اینکه تقریبا مطمئن شدهاید درست هستند. افکاری هستند کمی قویتر که نمیتوان در خانواده بیان کرد چه بسا شما را تا مرز طرد شدن پیش ببرند امّا شاید درست باشند و افکاری هستند آمیخته با گوشت و پوست و استخوانتان، بسیار قدرتمند و هولناک که حتّی جرئت بیانش را به خودتان هم ندارید و اصلاً به نظر نمیرسد که درست باشند در حالی که مسیر آزاداندیشی شما هستند. فارغ از تمام غل و زنجیرهایی که زنگولهزنان داخل مغزتان صدا میدهند و اجازه رشد نهال فکری جدیدی نمیدهند باید اندیشه کرد. بقول شاعر:
تو خود حجابِ خودی حافظ از میان برخیز
یادداشتهای پراکنده هادیتک...برچسب : نویسنده : haditaka بازدید : 151